22 Haziran 2016 Çarşamba

yamuk prensesin sevdası




üşüyen bahardı, nisan’dı
ben değil.

ben değildim açan erguvanlar misali
yaprağım var, çiçeğim var;
hiçbiri sen kadar güzel değil.

yalnız değil, sensizim

geçen akşam hiç tanımadığım biri anlattı
bana,
            bendeki seni.
çıkıp oradan eve yürüdüm sonra.
yine yalnızdım;
bu kez sensiz değil.

kendime kaldım belki.
                  işin sonunda.
seni,
          sen sandım diye aldandım,
hep olduğum gibi

ben de bilirim
nihayetinde bahar gelir,
          şehrimizi şenlendirir.
yne açar yapraklar ağaçlarda
ben de
               yine
                         unuturum ne varsa…

hatırlamak ;
hele de bir bahar akşamı,
yalnız başına
belki de o kadar da zevkli değil.